Camões Luís Vaz
 
Encyklopedia PWN
Camões
[kamọiŋsz]
Luís Vaz de Wymowa, ur. ok. 1525, Lizbona(?), zm. 10 VI 1580, tamże,
poeta portugalski.
Pędził życie awanturnicze, pełne niepowodzeń; przebywał na wygnaniu (m.in. od 1553 w Indiach, od 1556 w Makau w Chinach), 1570 powrócił do Lizbony; autor utworów teatr. (Auto de el rei Seleuco ok. 1546) oraz poezji (Rhythmas 1595–98, m.in. sonety, ody, elegie w języku portugalskim i kastylijskim), uważanych za najwyższe osiągnięcie portugalskiego renesansu, często wzorowanych na utworach Wergiliusza i F. Petrarki; gł. dziełem Camõesa są powstałe na wygnaniu, przepełnione miłością do ojczyzny Luzjady (1572, wyd. pol. 1790), epopeja nar. złożona z 10 pieśni, w których — na tle opisu podróży Vasco da Gamy do Indii — jest przedstawiona historia i nar. tradycje Portugalczyków; utwór ten przyniósł Camõesowi miano „księcia poetów” oraz trwałe miejsce w literaturze eur.; pol. przekłady Poezje wybrane (1984), Luzytanie (1995).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia