Bursche Edmund
 
Encyklopedia PWN
Bursche Edmund, ur. 17 VII 1881, Zgierz, zm. 26 VII 1940, Mauthausen-Gusen,
brat przyrodni Juliusza, teolog, historyk Kościoła, działacz nar. i ekumeniczny, duchowny ewangelicko-augsburski;
1915 zesłany do Rosji; 1918 więziony przez Niemców za opór wobec germańskiego szkolnictwa; od 1929 profesor teologii i historii Kościoła na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego; 1939 aresztowany przez Niemców; więzień obozów koncentracyjnych Sachsenhausen-Oranienburg i Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł z wyczerpania; tłumacz na język pol. i wydawca Historii reformacji polskiej S. Lubienieckiego (t. 1–2, 1938–39); gł. prace: Program polskiego uniwersalizmu chrześcijańskiego (1927), Konkordaty (1930), Czynniki wyjaśniające bieg reformacji w Polsce (1932).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia