Burkina Faso. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Burkina Faso. Warunki naturalne.
Powierzchnię Burkina Faso stanowi wyżyna (średnia wys. 300–500 m), najwyżej wzniesiona na zachodzie (do 749 m), łagodnie nachylona ku południowi; urozmaicona granitowymi wzniesieniami o wysokość do 650 m. Klimat podrównikowy wilgotny, na północy — suchy; średnia temperatura w najchłodniejszym miesiącu (grudzień, styczeń) wynosi 23–25°C, w najcieplejszym (kwiecień, maj) — 25–31°C; średnia roczna suma opadów wzrasta z północy na południe, od 500 do 1200 mm; pora deszczowa od maja do października; częste burze, zwłaszcza w części południowej (miejscami 100 dni w roku). Sieć rzeczna (przeważnie rzeki okresowe) słabo rozwinięta; gł. rz.: Wolta Czarna, Wolta Biała; w porze suchej rzeki prawie całkowicie wysychają. Naturalną szatę roślinną stanowi sawanna, na południowym zachodzie — bujna, na północy — sucha z niskimi akacjami i kolczastymi krzewami; w części północno-wschodniej roślinność pustynna; 3 parki nar.: „W” na granicy z Beninem i Nigrem, Kabore-Tambi w dorzeczu Czerwonej Wolty i 2 Balě u ujścia Grand Balě do Czarnej Wolty. Do utworzonych w latach 50. kilku rezerwatów fauny na południu i południowym wschodzie dołączył 1970 rozległy rezerwat Sahel na skrajnej północy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia