Bukowe, Góry, Bükk,
masyw górski w Wewnętrznych Karpatach Zachodnich, na Węgrzech, na zachód od Miszkolca;
Bukowe, Góry
Encyklopedia PWN
od wschodu i północy ograniczony szeroką doliną rzeki Sajó; najwyższą (środkową) część stanowi wapienny płaskowyż (wysokość 800–900 m) o urwistych ścianach; na jego krawędziach wznoszą się kopulaste szczyty, wysokość do 959 m (Istállós-kö); przedgórze (zbudowane z andezytów, riolitów i piaskowców) jest rozczłonkowane promieniście spływającymi potokami zasilanymi przez obfite źródła krasowe; liczne jaskinie; w górnym piętrze gęste lasy bukowe, po stronie południowej — dąbrowy; na stokach południowych uprawa winorośli i drzew owocowych (zwłaszcza śliw). W jaskiniach odkryto ślady człowieka z epoki kamienia (bukowogórska kultura) oraz szczątki plejstoceńskiej fauny; Park Narodowy Gór Bukowych (od 1976, powierzchnia 40 tys. ha).
