Bujnicki Kazimierz, ur. 30 XI 1788, Dagda k. Dyneburga, zm. 14 lub 15 VII 1878, tamże,
prozaik, komediopisarz, tłumacz;
Bujnicki Kazimierz
Encyklopedia PWN
czł. grupy poet. związanej z czasopismem „Żagary”; w okresie okupacji sow. (1940–poł. 1941) publikował wiersze w „Prawdzie Wileńskiej”; 1944 w ZPP; w poezji nawiązywał do wzorów romant. i skamandryckich (zbiory Po omacku 1933, W połowie drogi 1937, Wiersze wybrane 1961); zastrzelony w Wilnie w niewyjaśnionych okolicznościach, prawdopodobnie z wyroku organizacji podziemnej.
