Brytyjskie Wyspy Dziewicze. Historia
 
Encyklopedia PWN
Brytyjskie Wyspy Dziewicze. Historia.
Wyspy zamieszkane pierwotnie przez Arawaków, których przed końcem XV w. wyparli Karaibowie. W 1493 odkryte przez K. Kolumba, do połowy XVII w. należały do Hiszpanii. W tym okresie Karaibowie zostali wysiedleni lub ulegli zagładzie, a wyspy stanowiły bazę dla działalności piratów. W 2. połowie XVII w. zaczęli je zasiedlać Anglicy i wkrótce zostały zaanektowane przez gubernatora brytyjskich Wysp Podwietrznych (Leeward Islands). Od 1773 posiadały samorząd, z częściowo wybieralną Radą Ustawodawczą i Izbą Zgromadzenia; od 1872 członek Federacji Wysp Podwietrznych (Federal Colony of the Leeward Islands), od 1956 odrębna kolonia brytyjska. Od 1967 autonomiczne brytyjskie terytorium zależne, od 1998 terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii z ograniczoną autonomią wewnętrzną.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia