Brook 
, ur. 21 III 1925, Londyn, zm. 2 VII 2022, Paryż,
angielski reżyser teatralny i filmowy.
[bruk]
Peter , ur. 21 III 1925, Londyn, zm. 2 VII 2022, Paryż,
Brook Peter
Encyklopedia PWN
fot. J. Kilian/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1962 związany z Royal Shakespeare Company; 1971 założył w Paryżu Międzynarodowy Ośrodek Badań Teatralnych (CIRT); zdobył światowy rozgłos jako inscenizator dramatów W. Szekspira (Tytus Andronikus 1955, Król Lir 1962, Sen nocy letniej 1970, Tymon Ateńczyk 1974); wystawiał także dramaty współczesne (Marat/Sade P. Weissa 1964, Ubu według A. Jarry’ego 1977), opery (Tragedia Carmen według G. Bizeta 1981, Impressions de Pelléas według C. Debussy’ego 1992), musicale; twórca scenografii i muzyki do wielu własnych przedstawień; eksperymentalna działalność inscenizatorska badająca m.in. relacje widz–aktor, widz–spektakl w celu wypracowania więzi właściwych uczestnikom rytuału (US 1966, Burza 1968, Ikowie 1975), poszukująca pozaliterackiego, powszechnie zrozumiałego języka wypowiedzi teatralnej (Orghast 1971, Konferencje ptaków 1972 i 1979, Mahabharata 1985, Burza 1991); twórczość filmowa (Moderato cantabile 1960), ekranizacje własnych inscenizacji (m.in. Tragedia Carmen 1981, Mahabharata 1989); refleksje o teatrze w książkach Pusta przestrzeń (1968, wydanie polskie 1975) oraz The Shifting Point: 40 Years of Theatrical Exploration: 1946–87 (1988); za całokształt twórczości otrzymał 1989 nagrodę Europe for the Theatre; 1992 został pierwszym laureatem Nagrody im. Tadeusza Kantora.
