Broch Hermann
 
Encyklopedia PWN
Broch Hermann Wymowa, ur. 1 XI 1886, Wiedeń, zm. 30 V 1951, New Haven (USA),
austr. powieściopisarz i eseista, filozof kultury;
1938 aresztowany przez hitlerowców, zwolniony dzięki interwencji J. Joyce’a, emigrował do USA; od 1949 profesor Yale University w New Haven; autor trylogii powieściowej Lunatycy (1931–32, wyd. pol. 1997), w której nakreślił rozkład stosunków społ. i upadek systemu wartości w społeczeństwie burżuazyjne w okresie od ostatnich lat XIX w. do końca I wojny świat.; ocenę epoki nazistowskiej B. zawarł w powieści Kusiciel (1953, wyd. pol. 1970) oraz w tematycznie powiązanym cyklu opowiadań Niewinni (1950, wyd. pol. 1961); świat. rozgłos zyskała powieść określana jako epos prozą z elementami eseju filoz. Śmierć Wergilego (1947, wyd. pol. 1969), w której Broch zawarł sumę swych rozważań nad losem cywilizacji i sensem twórczego działania; komedie, eseje, wiersze, rozprawy naukowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia