Braun Andrzej
 
Encyklopedia PWN
Braun Andrzej, ur. 19 VIII 1923, Łódź, zm. 9 XI 2008, Warszawa,
prozaik, poeta, publicysta.
Podczas okupacji niem. żołnierz AK; 1953–56 przebywał w Korei i Chinach; w latach 50. należał do twórców społ.-polit. poezji i tzw. powieści produkcyjnej (Lewanty 1952 — o stoczniowcach gdańskich); w późniejszych powieściach (Zdobycie nieba 1964, Próżnia 1969, Bunt 1976, Rzeczpospolita chwilowa 1982, Wallenrod 1990) oraz opowiadaniach (wybór Piekło wybrukowane i inne opowiadania 1984) analiza dylematów moralnych w klimacie bliskim utworom J. Conrada; reportaże lit. Śladami Conrada (1972), szkice Kreacja Costaguany: świat południowoamerykański u Conrada (1989); ponadto m.in. autobiogr. opowieść Psie Pole (1997); 1990–93 prezes Stow. Pisarzy Polskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia