Boyceau De La Barauderie
fr. twórca i teoretyk ogrodów;
[buasọ dö la barodörị],
Boiceau, Boisseau De La Baraudière, Jacques, ur. 1588, zm. 1633 lub 1637,
Boyceau De La Barauderie Jacques
Encyklopedia PWN
intendent ogrodów Ludwika XIII, kierował założeniem ogrodu przy pałacu Luksemburskim w Paryżu, gdzie zaprojektował wielki parter z monogramem Marii Medycejskiej; zał. partery przed pałacami w Wersalu i Tuileries; był jednym z twórców typu parteru haftowego (parter), charakterystycznego dla ogrodu francuskiego. Napisał poczytną i wpływową książkę Traité du Jardinage selon les raisons de la nature et de l’art (1638), opublikowaną pośmiertnie przez jego siostrzeńca, Jacquesa de Menoursa; traktat zaopatrzony w atrakcyjne ilustracje (plany, elementy ogrodów, narysowane zapewne przez Claude’a Il Molleta), jest uznawany za pierwsze we Francji dzieło poświęcone wyłącznie ogrodowi ozdobnemu; to jedna z pierwszych książek kodyfikująca zasady tzw. ogrodu francuskiego.
