Bosanquet
filozof ang.;
[bə̣uzənket]
Bernard, ur. 14 VI 1848, Alnwick, zm. 8 II 1923, Londyn,
Bosanquet Bernard
Encyklopedia PWN
przedstawiciel neoheglizmu; wg Bosanqueta jedyną rzeczywistością jest absolut, tj. całość zjawisk powiązanych tzw. relacjami wewn., „konkretny powszechnik” odróżniany od „abstrakcyjnych powszechników”, tj. pojęć pozwalających poznać go w jego zawsze sprzecznych przejawach, a więc rezultatach abstrahowania części z absolutu, który tylko w całości jest niesprzeczny; niesprzeczność uważał Bosanquet za kryterium prawdy; w filozofii dziejów akcentował Heglowską koncepcję silnego państwa i podporządkowanej mu jednostki; pod wpływem Platona i G.W.F. Hegla uważał, że życie społ. potrzebuje wspólnotowej woli jednostek do współpracy i tylko w ten sposób jednostka osiąga stan wolności; państwo powinno być silne, ale spełniając przede wszystkim funkcję negatywną — „przeszkadzać przeszkadzającym”; w estetyce poddawał krytyce naturalizm; Knowledge and Reality (1885), A History of Aesthetics (1892), The Philosophical Theory of State (1899).
