Borna–Infelda teoria

Borna–Infelda teoria,

klas. nieliniowa teoria pola elektromagnetycznego, stanowiąca próbę przezwyciężenia podstawowych trudności elektrodynamiki klas., np. nieskończonej energii własnej punktowego ładunku elektrycznego;

dla małych pól elektrycznych i magnet. teoria ta sprowadza się do elektrodynamiki klas., natomiast dla dużych wartości pól istotne stają się efekty nieliniowe.