Borghese
 
Encyklopedia PWN
Borghese
[borgẹze],
ród rzym. wywodzący się od patrycjuszy sieneńskich z XIII w.;
B. zyskali wpływy m.in. jako urzędnicy miejscy i ambasadorzy papiescy; w XIV w. nastąpił podział na 2 linie: sieneńską i rzym.; 1610 ród otrzymał tytuł książęcy, w XVII w. B. zaliczani byli do najbogatszych rodów rzym.; gł. przedstawiciele B.: Marcantonio I, ur. 1504, zm. 1574, zapoczątkował karierę linii rzym. jako adwokat konsystorski oraz adwokat ces. Karola V; potęgę rodu ugruntował jego syn, Camillo, ur. 17 IX 1551, zm. 28 I 1621, od 1596 kardynał, 1603 wikariusz rzym., od 1605 papież Paweł V; jego siostrzeniec, Scipione Caffarelli, ur. 1576, zm. 1633, kardynał, mecenas sztuki, protektor architektów (m.in. G.L. Berniniego) i artystów, kolekcjoner — był twórcą rodzinnej kolekcji, zgromadził w swych 3 pałacach liczne dzieła sztuki, tworzące obecnie zbiory Galerii Borghese (Villa Borghese); jego brat, Marcantonio II, ur. 1601, zm. 1658, dzięki Pawłowi V uzyskał księstwo Sulmona i tytuł ks. Vivaro, a przez małżeństwo z Camillą Orsini (1619) powiększył swój majątek; Pier Maria, ur. 1599, zm. 1642, kardynał od 1624; Marcantonio III, ur. 1660, zm. 1729, wicekról Neapolu 1721–22; Paolo, ur. 1725, zm. 1746, przez małżeństwo z Olimpią Aldobrandini zapoczątkował nową linię Boghese–Aldobrandini; Camillo Filippo, ur. 1775, zm. 1832, od 1803 mąż siostry Napoleona I, Pauliny, ks. Guastalli (od 1806), Sulmona i Rosano, 1807–14 gubernator generalny Piemontu, Ligurii i Parmy z siedzibą w Turynie, 1807 sprzedał Napoleonowi I część kolekcji B.; jego brat, Francesco, ks. Aldobrandi, ur. 1776, zm. 1839, był wielkim koniuszym Napoleona I.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia