Bohdanowicz Karol
 
Encyklopedia PWN
Bohdanowicz Karol, ur. 11 XI 1864, Lucyn (gubernia witebska), zm. 5 VI 1947, Warszawa,
geolog, inżynier górnik, geograf i podróżnik; jeden z najwybitniejszych badaczy Azji.
1902–19 profesor geologii Inst. Górniczy w Petersburgu, 1914–17 dyr. Komitetu Geol. tamże; od 1919 w Polsce, 1921–35 profesor AGH w Krakowie, 1938–39 i 1945–47 dyr. Państw. Inst. Geologicznego; od 1932 czł. PAU. B. odbył wiele wypraw nauk., m.in. kierował ekspedycją poszukującą złota nad M. Ochockim, na Kamczatce, Płw. Czukockim, badał złoża ropy naftowej w okolicach Baku, w zachodniej części Przedkaukazia; prowadził badania w basenie M. Kaspijskiego, w Iranie, Turkiestanie, badał także pol. złoża rud cynku i ołowiu; dokonał wielu odkryć geol. i geogr. przyczyniając się do rozwoju gosp. badanych obszarów; w swym gł. dziele: Surowce mineralne świata (t. 1–4 1951–53) jeden z pierwszych na świecie wysunął postulat ochrony zasobów naturalnych Ziemi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia