Blasco Ibáñez Vicente
 
Encyklopedia PWN
Blasco Ibáñez
[blạsko ibạńes]
Vicente Wymowa, ur. 27 I 1867, Walencja, zm. 28 I 1928, Mentona,
hiszp. pisarz i publicysta.
Wielokrotnie więziony za działalność republikańską; 1894 zał. dziennik „El Pueblo”, gdzie propagował poglądy antymonarchistyczne; od 1909 poza krajem; debiutował pod wpływem naturalizmu fr.; opublikował ponad 40 tomów prozy lit. i publicyst., w tym powieści regionalne (Ziemia przeklęta 1898, 1. wyd. pol. Rudera 1905, 2. wyd. pol. 1947), powieści z tezą społ. (Bodega 1905, wyd. pol. 1933), obyczajowe (Krew na arenie 1908, wyd. pol. 1925), wojenne (m.in. najsłynniejsza Czterech jeźdźców Apokalipsy 1916, wyd. pol. 1925).
Bibliografia
P. SAWICKI Twórczość literacka Vicente Blasco Ibáñeza i jej recepcja w Polsce, Wrocław 1978.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia