Biharczycy, Biharzy,
zbiorowa nazwa pokrewnych ludów pochodzenia indoeur. mieszkających gł. w stanie Bihar w Indiach, także w Nepalu i Bangladeszu, niewielkie grupy zamieszkują też w Bhutanie i Pakistanie, m.in. Bhodźpurzy, Magahowie, Majthilowie;
Biharczycy
Encyklopedia PWN
ok. 90 mln (1997); mówią językami indoirańskimi na tyle spokrewnionymi, że bywają uznawane za dialekty jednego języka bihari, ale każdy z nich ma własną literaturę; w większości są hinduistami i muzułmanami, pozostali to dźiniści i chrześcijanie; są potomkami ludów koczowniczych wędrujących na wschód od połowy II tysiąclecia p.n.e. z terenów dzisiejszego Iranu i Afganistanu; poszczególne grupy B. różni obok języka obyczajowość, pewne elementy kultury i odrębności w systemie kastowym; braminom Majthilów przypada czołowa rola w życiu całego stanu; większość mieszka na wsi i utrzymuje się z uprawy ziemi i hodowli; wioski B. są stosunkowo małe, jednak nad Gangesem osiągają liczebność do 15 tys. mieszkańców; dominuje rodzina poszerzona (żonaci synowie mieszkają wspólnie z ojcem).
