Bieżuńska-Małowist Iza
 
Encyklopedia PWN
Bieżuńska-Małowist Iza, ur. 1 I 1917, Warszawa, zm. 27 VII 1995, Nieborów,
żona Mariana Małowista, historyk starożytności specjalizujący się w dziejach społ. i gosp. świata hellenistycznego i rzym., a zwłaszcza zajmujący się niewolnictwem;
od 1954 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; studiowała historię i filologię klas. na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem Z. Zmigrydera-Konopki, T. Wałka-Czarneckiego i K. Kumanieckiego; po ukończeniu studiów (1937) asystent wolontariusz w Wolnej Wszechnicy Pol. w Warszawie; w okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu w getcie warsz.; 1952–88 kier. Zakładu Historii Staroż. w Inst. Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego; czł. redakcji wielu czasopism, m.in. „Przeglądu Historycznego” (zastępca redaktora nacz.); najważniejsze prace: Z zagadnień niewolnictwa w okresie hellenistycznym (1949), L’esclavage dans L’Égypte Gréco-Romaine (t. 1–2 1974–77), Niewolnictwo (z M. Małowistem, 1987).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia