Bielskie grodzisko, utożsamiane z m. Gelon, wzmiankowanym przez Herodota,
największe pradziejowe osiedle obronne wschodniej Europy (pow. 4400 ha), położone na pr. brzegu Worskły (Ukraina);
Bielskie grodzisko
Encyklopedia PWN
kształtowało się od przeł. VIII i VII do końca V w. p.n.e; składa się z 3 mniejszych, wydzielonych fortyfikacjami, zespołów obronnych (wschodni, zachodni i tzw. Kuzminski — północny); od VI w. p.n.e. wielkie centrum produkcyjne i handl., położone na skrzyżowaniu ważnych dróg wodnych i lądowych; stwierdzone tu ślady pożarów fortyfikacji prawdopodobnie wiążą się z działaniami wojennymi króla perskiego, Dariusza I, przeciw Scytom; ranga B.g. i jego charakter pozwalają przypuszczać, iż jest to wspomniane przez Herodota (Dzieje) m. Gelon; ostateczny upadek osiedla nastąpił na pocz. III w. p.n.e. w wyniku wtargnięcia Sarmatów.
