Biblioteka Uniwersytecka
 
Encyklopedia PWN
Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie (BUW),
jedna z największych bibliotek w Polsce; utworzona 1817 wraz z Królewskim Uniwersytetem Warszawskiego;
współorganizatorem i pierwszym jej dyr. (do 1836) był S.B. Linde; zmieniała funkcje i nazwę: 1818–31 Biblioteka Publiczna Nar., 1831–62 Biblioteka Rządowa, potem ponownie biblioteka akademicka; dzieliła losy uczelni; część wywiezionych do Rosji zbiorów (po upadku powstania listopadowego do Petersburga, 1915 do Rostowa n. Donem) rewindykowano na mocy traktatu ryskiego (1921); w czasie II wojny światowej straty poniosły zbiory specjalne; w Gabinecie Rycin cenne zbiory grafiki (m.in. kolekcje Stanisława Augusta Poniatowskiego i S. Kostki Potockiego), stare druki, XIX-wieczne czasopisma, rossica; prowadzi prace badawcze; własne publikacje; od 1994 jest wprowadzany komputerowy system biblioteczny; 2006 zbiory liczyły 2,9 mln jednostek bibliotecznych, w tym 1,8 mln wol. książek, 661 tys. wol. czasopism, 388 tys. jednostek zbiorów specjalnych (stare druki, rękopisy, zbiory kartograficzne, druki muz., ryciny), a także sprawozdania adm., dokumenty życia społ., mikroformy; od 2000 gł. siedzibą Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego jest nowoczesny gmach, książki są grupowane i rozstawiane wg klasyfikacji i szczegółowych sygnatur Biblioteki Kongresu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Warszawa, Biblioteka Uniwersytecka (widok od strony ogrodu)fot. B. Chromik/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia