Betyckie, Góry

Betyckie, Góry, Cordilleras Béticas,

łańcuch górski w południowej części Półwyspu Iberyjskiego, w Hiszpanii;

ciągnie się wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, od Gibraltaru do przylądka Nao (przedłużeniem tektonicznym Gór Betyckich są Baleary, a także na afr. brzegu — góry Ar-Rif); długość 600 km, szerokość 100–160 km. Osiową strefę (południową) stanowi krystaliczny masyw Sierra Nevada, ze szczytem Mulhacén, 3478 m (najwyższy na Półwyspie Iberyjskim); strefa zewnętrzna (północna) jest zbudowana ze skał osadowych (mezozoiczne wapienie, margle, piaskowce i dolomity); strefy te są rozdzielone pasem obniżeń wypełnionych osadami trzeciorzędu i czwartorzędu. Silnie rozczłonkowane przez podłużne i poprzeczne uskoki oraz pęknięcia; przeważające wysokości 1500–2000 m; strome stoki. Do wysokości 600 m wiecznie zielone, twardolistne lasy dębowe z wtórnymi zaroślami typu makii; do ok. 1500 m lasy dębowe; ponad nimi piętro lasów iglastych (bardzo silnie wytrzebione); powyżej 2100 m roślinność wysokogórska z dużym udziałem kolczastych krzewinek poduszkowatych; granica wiecznego śniegu na wysokości 2500 m. Wydobycie rud żelaza i polimetalicznych; w kotlinach uprawa zbóż, winorośli, oliwek, drzew cytrusowych; ważny region turystyczny; główne miasto Grenada.