Bernadotte
dynastia panująca w Szwecji od 1818 i w Norwegii 1818–1905;
[bärnadọt] 
,
, Bernadotte
Encyklopedia PWN
zał. przez J.B. Bernadotte’a (marszałka napoleońskiego, 1810 adoptowanego przez Karola XIII szwedzkiego), który 1818 objął trony w połączonych unią Szwecji i Norwegii (Karol XIV Jan); za panowania Bernadotte w 2. poł. XIX w. w Norwegii, a na pocz. XX w. w Szwecji zakończył się proces kształtowania parlamentarno-gabinetowego systemu rządów, znacznie ograniczający rolę monarchy; w wyniku rozwiązania 1905 unii norwesko-szwedzkiej Bernadotte utracili tron Norwegii; na mocy konstytucji Szwecji z 1974 uprawnienia króla zostały ograniczone (również formalnie) wyłącznie do pełnienia funkcji reprezentacyjnych; z dynastii Bernadotte królem Szwecji jest od 1973 Karol XVI Gustaw.
