Bechterew Władimir M.
 
Encyklopedia PWN
Bechterew, Biechtieriew, Władimir M., ur. 1 II 1857, w. Sorali k. Wiatki, zm. 24 XII 1927, Leningrad (ob. Petersburg),
ros. neuropatolog, psychiatra i psycholog;
od 1886 profesor uniwersytetu w Kazaniu, od 1893 Wojsk. Akad. Med. w Petersburgu; 1908 zał. Inst. Psychoneurologiczny w Petersburgu (ob. Państw. Inst. Refleksologii im. Bechterewa); odkrywca jąder podkorowych i szlaków mózgowych (nazwanych jego imieniem); wykazał istnienie antagonistycznych, wzajemnie się hamujących ośr. w układzie nerwowym ośrodkowym; opisał zesztywniające zapalenie kręgosłupa na tle gośćcowym (choroba Bechterewa); zwolennik obiektywizacji metod i przedmiotu psychologii, twórca refleksologii — nauki o odruchach, która miała zastąpić tradycyjną psychologię świadomości; za odruchowe uważał wszelkie formy zachowania się człowieka (także społ.); Objektiwnaja psichołogija (1904), Kollektiwnaja riefleksołogija (1921).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia