Bâville Nicolas
 
Encyklopedia PWN
Bâville
[bawịl]
Nicolas de Lamoignon, de, ur. 1648, Paryż, zm. 1724, tamże,
fr. urzędnik król., adwokat;
od 1670 radca parlamentu; 1685–1717 król. intendent, początkowo w Poitiers, następnie w Montpellier; wróg protestantów, nazywany „tyranem Langwedocji”, po odwołaniu edyktu nantejskiego (1685) wsławił się ich prześladowaniem, szczególnie okrutnym w czasie powstania kamizardów (1703).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia