Baule,
lud afryk. z grupy Akan zamieszkujący południowe i środkowe obszary Wybrzeża Kości Słoniowej (m.in. plemiona Agba, Igano, Bomofan, Bure, Mdame);
Baule
Encyklopedia PWN
ok. 2,1 mln (1993); język z podgrupy kwa rodziny kongo-kordofańskiej; tradycyjna religia B. obejmowała wiarę w boga Njambe oraz kult przodków i sił przyrody, obecnie wielu B. to chrześcijanie lub wyznawcy afrochrześcijańskich religii synkretycznych; w przeszłości głównym zajęciem B. było kopieniacze rolnictwo żarowe, od kilkudziesięciu lat prowadzą plantacje bananów, kawy i kakaowca; w XVIII i XIX w. tworzyli stosunkowo silne wodzostwa; w niepodległym Wybrzeżu Kości Słoniowej utrzymali znaczną pozycję polityczną podczas ponad 30-letnich rządów swego ziomka — prezydenta F. Houphouët-Boigny, który przeniósł stolicę państwa do rodzinnej wioski Jamusukro; B. słyną z drewnianych rzeźb, masek i wyrobów ze złota i brązu.
