Batawowie
 
Encyklopedia PWN
Batawowie, łac. Batavi,
lud germański, odłam Chattów, przesiedlony przez Druzusa Starszego na tzw. Insula Batavorum [łac., wyspa Batawów], u ujścia Renu (ob. kraina Betuwe w Holandii);
poddani władzy rzym., korzystali z wielu przywilejów; dostarczali doborowych żołnierzy do auxiliów (oddz. pomocniczych w wojsku rzym.), służąc zarówno w oddziałach jazdy (alae), jak i piechoty (kohorty); pogwałcenie przywilejów spowodowało 69 r. wybuch wielkiego powstania antyrzym. Batawów, na czele którego stanął Cywilis; powstanie objęło całą rzym. Germanię i część Galii; Batawowie bronili się długo jeszcze po stłumieniu powstania 70 r. przez ces. Wespazjana; w czasie najazdów germańskich w III w. kraj Batawów został zajęty przez Franków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia