Bassano Francesco
 
Encyklopedia PWN
Bassano Francesco, właśc. Francesco da Ponte, ur. 7 I 1549, Bassano (ob. Bassano del Grappa), zm. 3 VII 1592, Wenecja,
syn Jacopa, brat Leandra, malarz włoski;
uczeń i współpracownik ojca; początkowo malował wraz z nim (1560–70) lub w jego stylu; w latach 70. w ich wspólnej twórczości coraz silniej uwidaczniają się cechy rodzajowe, więcej też jest samodzielnych prac Francesca, np. Zwiastowanie pasterzom (ok. 1575 — Państw. Zbiory Sztuki na Wawelu, Kraków); doświadczenie w malowaniu wspólnie z ojcem dużych obrazów ołtarzowych ułatwiło mu wykonanie 4 Bitew Republiki Weneckiej (1578) w Pałacu Dożów; 1579 przeniósł się do Wenecji, gdzie zał. własną pracownię; z tego okresu pochodzi m.in. Zdobycie Padwy nocą (ok. 1580 — Pałac Dożów); wówczas też zaczął sięgać do innych wzorów niż tylko weneckie, w jego twórczości pojawiły się motywy mitol.: Porwanie Sabinek i Kuźnia Wulkana (ok. 1584 — Muzeum Nar., Poznań), przedstawienia pór roku, miesięcy, żywiołów, a także nokturny — sceny w nocnym oświetleniu, np. Pokłon pasterzy, Chrystus w Ogrójcu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia