Barnaba
 
Encyklopedia PWN
Barnaba
[hebr., ‘syn proroctwa lub proroka’],
święty, żył w I w. n.e.,
przydomek Józefa lewity z Cypru, misjonarza, zw. też apostołem; był pierwszym bpem Mediolanu;
był pierwszym biskupem Mediolanu; towarzysz Pawła z Tarsu w czasie jego pierwszej podróży misyjnej, działał w Antiochii i na Cyprze; wymieniony na zasadzie pseudonimii jako autor Listu Barnaby, utworu chrześc. powstałego ok. 125 w Aleksandrii, odznaczającego się polemicznym nastawieniem do judaizmu, stosowaniem egzegezy alegorycznego, zawierającego wykład zasad moralnych zilustrowanych obrazem 2 dróg oraz listę cnót i wad.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia