Bardi,
toskański ród patrycjuszowski, osiadły we Florencji w XII w.;
Bardi
Encyklopedia PWN
B. zajmowali się kupiectwem i bankierstwem; wzbogacili się dzięki przywilejowi ustanawiającemu ich kolektorami dziesięciny papieskiej, 1250–1345 należeli do największych potęg finansowych w Europie; od 1310 bankierzy królów Neapolu i Anglii; wspierali Anglię w wojnie stuletniej przeciwko Francji oraz Florencję w jej wojnach z Lukką; 1341 utracili wiele swych majątków, a gdy 1345 król ang. Edward III odmówił spłaty pożyczki, udzielonej mu przez B., zbankrutowali; później stronnicy Medyceuszy; ród wymarł na pocz. XIX w.; gł. przedstawiciele: Bartolo, ur. ok. 1250, zm. 1310, twórca potęgi rodu; Bartolomeo, ur. ok. 1280, zm. 1345, biskup Spoleto; Giovanni, poeta i kompozytor (Bardi Giovanni dei).
