Barcia
hiszp. polityk, pisarz i leksykograf;
[bạrsja]
Roque, ur. 23 IV 1823, Sewilla, zm. 3 VIII 1885, Madryt,
Barcia Roque
Encyklopedia PWN
publicysta o poglądach republikańskich, krytykował instytucję monarchii i Kościół jako filary reakcji; potępiany przez Kościół katol. (1858 spalono jego publikację El progreso y el cristianismo); 1866–68 na emigracji w Portugalii, powrócił po detronizacji Izabeli II; 1869 wybrany do Kortezów; zwolennik przekształcenia Hiszpanii w republikę federacyjną złożoną z autonomicznych kantonów; 1871 więziony (pod zarzutem udziału w zamachu na gen. J. Prima); 1873 jeden z przywódców powstania kantonalistów (szef kantonu w Kartagenie); później wycofał się z polityki i w okresie panowania Alfonsa XII poświęcił się pisarstwu oraz pracy leksykograficznej; autor powieści, komedii oraz słowników języka hiszp. i katalońskiego (m.in. Diccionario general etimológico de la lengua española, t. 1–5 1880–83, Diccionario de la lengua castellana 1884).
