Barberini
 
Encyklopedia PWN
Barberini,
rodzina rzym., pochodzenia toskańskiego;
od XIII w. we Florencji prowadziła działalność kupiecką i bankierską, w XVI–XVII w. osiągnęła duże wpływy w Kurii Rzym.; w XVIII w. ród wygasł w linii męskiej. Główni przedstawiciele B.: Antonio, ur. 1494, zm. 1559, kupiec i polityk związany z obozem antymedycejskim, 1527 zmuszony do opuszczenia Florencji przeniósł się do Rzymu; Antonio, zw. Starszym, ur. 1569, zm. 1646, od 1624 kardynał; jego brat, Maffeo, ur. 5 IV 1568, zm. 29 VII 1644, od 1606 kardynał, od 1623 papież Urban VIII; bratankowie Maffeo: Antonio, zw. Młodszym, ur. 1607, zm. 1671, dyplomata papieski, od 1628 kardynał, od 1629 generał Państwa Kośc., od 1638 szambelan Kamery Apostolskiej, od 1636 prefekt Biblioteki Watykańskiej, powiększył jej zbiory, od 1652 bp Poitiers, od 1657 arcybp Reims, od 1662 bp Palestrina; Francesco, ur. 1597, zm. 1679, od 1624 kardynał, w misjach dyplomatycznych m.in. we Francji i Hiszpanii, przywódca stronnictwa profr., od 1627 prefekt Bibilioteki Watykańskiej, zał. bibliotekę im. Barberinich oraz kolekcję arrasów; Taddeo, ur. 1603, zm. 1647, generał Kościoła, później prefekt Rzymu; nepotyzm Urbana VIII i znaczne powiększenie majątku B. spowodowały, iż po jego śmierci bratankowie papieża, oskarżeni 1646 o defraudacje i nadmierne wzbogacenie się, zbiegli do Francji; dzięki wstawiennictwu kard. J. Mazariniego 1654 powrócili do Rzymu, odzyskując stanowiska i dobra; Carlo, ur. 1630, zm. 1704, od 1653 kardynał, prefekt Państwa Kośc., książę Palestrina; małżeństwo Cornelii B. z Giulio Cesare Coloną (1728) dało początek linii B.–Colona, książąt Palestriny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia