Bantam,
sułtanat na zachodniej Jawie w XVI–XIX w., ze stolicą o tej samej nazwie (ob. Banten);
Bantam
Encyklopedia PWN
zał. w pocz. XVI w., toczył walki z sąsiednim państwem Mataram; 1545 osiedlili się tu Portugalczycy, których wyparli przybyli na Jawę 1596 Holendrzy; Bantam stanowił wówczas ważny ośrodek handlu, m.in. pieprzem; mimo napięć w stosunkach między władcą a przybyszami sułtanat zachował niezależność przez blisko 100 lat, rozciągając swoje wpływy na południowej część Sumatry; 1680, wykorzystując walki dynastyczne w Bantamie, hol. Kompania Wschodnioindyjska udzieliła zbrojnej pomocy jednemu z pretendentów do tronu, a 1684 wymusiła na zwycięskim sułtanie układ znacznie ograniczający jego władzę i przyznający Kompanii monopol handl.; w połowie XVIII i pocz. XIX w. przeciwko Holendrom wybuchały powstania ludności Bantamu; Brytyjczycy, po przejęciu 1811 władzy na Jawie (Holendrzy powrócili 1816), zlikwidowali 1813 resztki samodzielności sułtanatu, który w ten sposób zakończył swoje istnienie.
