Banpocun

Banpocun,

stanowisko archeol. w Chinach, leżące we wschodniej części m. Xi’an, w prow. Shaanxi;

jedno z najlepiej zachowanych osiedli neolitycznych na świecie; badane 1953–55; osada, otoczona fosą głęb. 5–6 m, zajmowała obszar 5 ha, liczyła ok. 100 domów z ubitej gliny — okrągłych, owalnych i kwadratowych — rozplanowanych na obwodzie koła; starsza faza osadnictwa w Banpo jest datowana na poł. V tysiąclecia p.n.e., młodsza trwała jeszcze w III tysiącleciu.