Banks
rzeźbiarz ang., przedstawiciel klasycyzmu;
[bäŋks]
Thomas, ur. 22 XII 1735, Lambeth k. Londynu, zm. 2 II 1805, Londyn,
Banks Thomas
Encyklopedia PWN
uczył się w pracowni P. Sheemakersa, a od 1769 studiował w Royal Academy; 1770 zdobył złoty medal i stypendium na wyjazd do Rzymu, gdzie przebywał 1772–79; po pobycie 1781–82 w Petersburgu, powrócił do Londynu; od 1785 czł. Royal Academy; tworzył precyzyjne w rysunku płaskorzeźby i rzeźby o tematyce mitol. (Tetyda zanurzająca Achillesa w Styksie 1790 — Victoria and Albert Museum, Londyn), popiersia portretowe (W. Hastings, 1790–91 — India Office Library, Londyn), nagrobki w Westminster Abbey i katedrze Św. Pawła w Londynie (kpt. R. Burgessa 1802, kpt. Wescotta 1802–05); prace B. odznaczają się mistrzostwem wykonania, siłą wyrazu i uczuciowością (np. figura śpiącej dziewczynki na nagrobku w kościele w Ashbourne, Derbyshire, 1793).
