Banerji Manik
 
Encyklopedia PWN
Banerji Manik, właśc. Prabodhkumar Banerji, ur. 29 V 1908, okręg Dumka (stan Bihar), zm. 3 XII 1956, Kalkuta,
pisarz indyjski tworzący w języku bengalskim;
autor powieści, w których nawiązywał do dzieciństwa spędzonego na wsi, m.in. Padma nadir madźhii [‘przewoźnik po Padmie’] (1936), Putulnaćer itikatha [‘historia marionetek’] (1936); w opowiadaniach opisywał dram. sytuację wsi w czasie II wojny światowej, życie niższych warstw społ. Kalkuty, konflikt hindusko-muzułmański w Indiach; w ostatnich latach pisał powieści o tematyce psychol., m.in. Szonar ćeje dami [‘droższe niż złoto’] (1951), Holud nadi szobudź ban [‘żółta rzeka i zielony las’] (1956).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia