Balzer Oswald Marian
 
Encyklopedia PWN
Balzer Oswald Marian, ur. 23 I 1858, Chodorów, zm. 11 I 1933, Lwów,
prawnik, historyk prawa;
jeden z najwybitniejszych pol. uczonych w tej dziedzinie; od 1887 profesor uniwersytetu we Lwowie (1895–96 rektor); od 1891 dyr. Archiwum Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie; od 1888 czł. AU (od 1919 PAU), od 1917 czł. TNW oraz wielu pol. i zagr. akad. i towarzystw nauk.; 1901 zał. Tow. dla Popierania Nauki Pol. we Lwowie (od 1920 Tow. Nauk.) i 1912–20 był jego prezesem; badacz dziejów ustroju Polski, początków państw słow., sądownictwa pol., skarbowości, znawca nauk pomocniczych historii i wydawca źródeł; w polemice z S. Kutrzebą wykazywał, że nie można przyczyn upadku dawnej Polski upatrywać gł. w instytucjach ustrojowych; Geneza trybunału koronnego (1886), Genealogia Piastów (1895), Królestwo Polskie 1295–1370 (t. 1–3 1919–20); wydawnictwa źródłowe, m.in. Corpus Iuris Polonici (t. 3 1906, t. 4 1910).
Bibliografia
Księga pamiątkowa ku czci Oswalda Balzera, Lwów 1925.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia