Balijczycy
 
Encyklopedia PWN
Balijczycy,
mieszkańcy wysp Bali oraz Lombok; ok. 4,2 mln (2012);
język balijski należy do języków indonezyjskich; w średniowieczu podlegali wpływom kultury indyjskiej, wchodzili w skład państwa Majapahit, po jego upadku zachowali hinduizm; społeczeństwo dzieli się na cztery kasty: brahminów, wojowników (z nich wywodzi się szlachta), kupców i chłopów; kobiety mają równe z mężczyznami prawa w życiu rodzinnym i społecznym; dozwolona jest poligamia (dostępna bogaczom); rozwód nie przedstawia trudności; młodzież korzysta z dużej swobody obyczajowej przed małżeństwem; uprawiają ryż na tarasowych polach, hodują bydło, bawoły i konie; wspólnota wiejska desa stanowi samorządną jednostkę terytorialną; dzieli się na stowarzyszenia, opiekujące się systemami nawadniającymi; strój kobiecy składa się z owijanego dwukrotnie wokół bioder kawałka batiku, w formie długiej spódnicy; mężczyźni noszą podobne, krótsze spódnice; sakralną niemal czcią cieszy się kris, sztylet o falistej klindze; ulubioną rozrywką B. są widowiskowe walki kogutów, taniec i muzyka gamelanu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia