Autochrome
pierwszy praktycznie stosowany materiał światłoczuły do fotografii barwnej;
[gr.],
Autochrome
Encyklopedia PWN
była to płyta fot., w której na szklane podłoże został naniesiony raster z przezroczystych ziarn skrobi o 3 podstawowych barwach; warstwę światłoczułą naniesioną na ten raster oddzielała od niego warstewka lakieru nie przepuszczająca wody; A. naświetlano od strony szklanego podłoża, a następnie poddawano obróbce odwracalnej czarno-białej, otrzymując barwne przezrocze (odsłonięte ziarenka barwne dają sumaryczny obraz o pełnej gamie barw); A. został oprac. 1903 i wprowadzony do produkcji 1907 przez braci Lumière, choć metodę fotografii barwnej, opartą na tej samej zasadzie, zaproponował już 1868 francuski fizyk, L. Ducos du Hauron (1837–1920); ze względu na bardzo ciemny obraz (raster pochłaniał ok. 90% światła) został wyparty w latach 30. przez Agfacolor i Kodachrome.
