Augustyniak Bogdan, ur. 30 I 1940, Wojkowice, zm. 18 IX 2006, Warszawa,
reżyser;
Augustyniak Bogdan
Encyklopedia PWN
w 1963–82 pracownik Telewizji Warsz. (reżyserował m.in. spektakle: Długi obiad świąteczny Th. Wildera 1973, Seperacja T. Stopparda 1979, Przed odejściem w stan spoczynku T. Bernharda 1984, Podróż na północ D. Williamsona 1985, teatry sensacji); reżyserował w teatrach: Wrocławia (Teatr Polski), Zielonej Góry, Kalisza, Rzeszowa; 1982–90 dyr. nacz. i artyst. Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach, współpracował z wybitnymi artystami, większość przedstawień jednak reżyserował sam, czyniąc scenę jedną z najciekawszych w Polsce; repertuar, gł. pol., i sposób inscenizacji podporządkował wyeksponowaniu tematu mechanizmów społ. zachowań i wyborów, burząc niekiedy sceniczną tradycję, jak w przypadku Święta Winkelrida J. Andrzejewskiego, J. Zagórskiego (1985), Rewizora N. Gogola i Don Juana Moliera (oba 1986), Ślubu Gombrowicza (1987); wśród przedstawień m.in.: Pan Tadeusz wg A. Mickiewicza (1982), Kartoteka T. Różewicza (1983), Turoń (1984) i Sułkowski (1985) Żeromskiego, Bal manekinów B. Jasieńskiego (1987), Kontrakt (1987) i Emigranci (1988) S. Mrożka, Bezimienne dzieło S.I. Witkiewicza (1988); od 1990 dyr. nacz. i artyst. impresaryjnego Teatru na Woli im. Tadeusza Łomnickiego, gdzie reżyserował m.in. prapremiery: Cud na Greenpoincie E. Redlińskiego (1996), Panienka z Tacny M. Vargasa Llosy (2000), Czuwanie M. Panycha (2004); inicjator festiwali i przeglądów
