Attyka
 
Encyklopedia PWN
Attyka, Atikị, Attikḗ,
kraina historyczna, ob. region administracyjny w południowo-wschodniej części Grecji Środkowej, na płw. Attyka, nad zat.: Południowoeubejską, Petalijską, Sarońską i Koryncką;
pow. 3,8 tys. km2, 3,9 mln mieszk. (2005); ośrodek administracyjny Ateny. Powierzchnia górzysta; na wybrzeżach niewielkie równiny; gł. region przem. Grecji; większość ludności i przemysł skupione w zespole miejskim Aten; uprawa winorośli, oliwek, drzew cytrusowych, warzyw; hodowla owiec i kóz; wydobycie marmurów (Pentelikon), rud cynku, ołowiu i żelaza, boksytów.
Historia. W 1. poł. II tysiącl. p.n.e. zasiedlona przez Jonów, którzy zmieszali się z ludnością pierwotną; A., podzieloną na wiele drobnych państewek, zjednoczyły na pocz. I tysiącl. p.n.e. Ateny w miasto-państwo (polis).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ateny, panorama, na pierwszym planie świątynia Zeusa Olimpijskiego, IV w. p.n.e. (Grecja)fot. R. Gołędowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia