Asz Szalom
 
Encyklopedia PWN
Asz Szalom, ur. 1 I 1880, Kutno, zm. 10 VII 1957, Londyn,
pisarz żydowski, tworzący w języku jidysz;
od 1914 gł. w USA; twórczość utrzymana w poetyce realist., z pierwiastkami romant., zawiera obraz środowisk żydowskich, ukazany na tle hist. i współcz. problemów społecznych. Uznanie zdobyły opowiadania i powieści, m.in. Miasteczko (1905, wyd. pol. 1911), Ameryka (1911, wyd. pol. 1926), Matka (1925, wyd. pol. 1933), trylogia Przed potopem (1929–31, wyd. pol. 1930–31), Der Thilim jid [’odmawiający psalmy’] (1934). Wyrazem zainteresowania Asza żydowską genezą chrześcijaństwa były m.in. powieści: Mąż z Nazaretu (1939, wyd. pol. 1990) oraz wydane w tłum. ang .The Apostle (1943) i Mary (1949), które spotkały się z nieprzychylnymi sądami krytyków żydowskich. Ponadto dramaty, m.in.: Motkie złodziej (1916, wyd. pol. 1925, wyst. pol. 1930), Mesjaszowe czasy, czyli Droga do Syjonu (1906, wyst. pol. 1906), Bóg zemsty (1906, wyst. pol. 1909). Polski wybór Opowiadania (1964).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia