Antoni Pustelnik, święty, ur. ok. 251, Koma (ob. Kiman ar-Ruus), zm. 17 I 356, Kolzum (ob. Tall al-Kulzum), Górna Tebaida,
„ojciec” monastycyzmu i anachoretyzmu (anachoreci);
Antoni Pustelnik
Encyklopedia PWN
żył w Egipcie; ok. 270 rozpoczął życie pustelnicze, jego asceza i opinia świętości ściągały doń wielu uczniów; ok. 285 znalazł się na czele pierwszych wspólnot anachoretów, następnie udał się na pustynię, by żyć w całkowitej samotności; bronił nicejskich zasad wiary (nicejskie synody); Antoniemu Pustelinikowi przypisuje się 7 listów do mnichów, zachował się też jego żywot spisany przez Atanazego Wielkiego, który przyczynił się do rozpowszechnienia ideału życia monastycznego; kult Antoniego Pustelinka od V w.; jego życie inspirowało wielu malarzy i pisarzy, m.in. G. Flauberta (Kuszenie świętego Antoniego 1874), Tintoretta, H. Boscha, P. Brueghela, A. Dürera, Łukasza z Lejdy, M. Grünewalda, M. Ernsta.
