Antologia Planudejska
 
Encyklopedia PWN
Antologia Planudejska, Anthologia Planudea
zbiór ok. 2400 epigramatów gr. w 7 księgach;
sporządzona w Bizancjum (data ukończenia 1299) przez mnicha Maksyma Planudesa (stąd nazwa); podstawą A.P. jest obszerniejszy zbiór Konstantyna Kefalasa (X w.), znany w późniejszej przeróbce jako Antologia Palatyńska; Maksym Planudes nie uwzględnił epigramów erotycznych, które znajdowały się w zbiorze Konstantyna Kefalasa, dodał natomiast 338 epigramów dotyczących przede wszystkim dzieł sztuki; epigramaty te tworzą w nowoż. wydaniach Antologii Palatyńskiej księgę XVI jako tzw. Appendix Planudea.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia