Ammanati Bartolommeo
 
Encyklopedia PWN
Ammanati Bartolommeo, ur. 18 VI 1515, Settignano k. Florencji, zm. 13 IV 1592, Florencja,
wł. rzeźbiarz i architekt, uczeń B. Bandinellego i J. Sansovina;
uczeń B. Bandinellego i J. Sansovina; typowy przedstawiciel manieryzmu; działał w Wenecji (Biblioteca S. Marco, współpraca z J. Sansovinem) i Padwie (kościół Eremitani); od 1550 w Rzymie: Villa Giulia (współpraca z Vignolą i G. Vasarim, 1551–55), kaplica del Monte w San Pietro in Montorio (1550–55), następnie we Florencji (rozbudowa Palazzo Pitti, 1563–77, fontanna Neptuna, ok. 1560–1575, prace przy moście S. Trinità, ukończone 1570) i w Lukce (elewacje Palazzo della Prefettura).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia