Altberg Emma, ur. 14 I 1889, Płock, zm. 4 VII 1983, Warszawa,
pianistka, klawesynistka i pedagog muzyczny;
Altberg Emma
Encyklopedia PWN
1909–14 studiowała grę fortepianową u B. Selvy w Schola Cantorum w Paryżu, później m.in. u W. Landowskiej i P. Brunolda; od 1915 działała jako pianistka, a zwłaszcza jako pedagog: podczas II wojny światowej w Wilnie, 1945–61 w PWSM w Łodzi (od 1956 profesor); zajmowała się też publicystyką muz. (1931–39 zamieszczała recenzje w „Expressie Porannym”); wydała wznawiane wielokrotnie zbiory fortepianowych ćwiczeń i utworów, m.in. 313 Wprawek (1947, z Z. Romaszkową), Czytanki muzyczne (1949–53), Studium gry polifonicznej (1964), na 4 ręce: Wybrane utwory kompozytorów francuskich (1967).
