Alquié
fr. filozof i historyk filozofii;
[alkjẹ]
Ferdinand Jean-Baptiste, ur. 18 XII 1906, Carcasonne, zm. 1985, Montpellier,
Alquié Ferdinand Jean-Baptiste
Encyklopedia PWN
1953–79 profesor uniwersytetu w Montpellier i Sorbony; od 1975 członek Akademii Nauk Moralnych i Polit.; zajmował się gł. historią filozofii (R. Descartes, N. Malebranche, B. Spinoza, I. Kant) i metafizyką; korzystając z dorobku współcz. nurtów intelektualnych (M. Heidegger, egzystencjalizm) i artyst. (surrealizm), przedstawił nową wersję metafizyki, wychodzącą od oryginalnej interpretacji myśli Descartesa i Kanta, określaną jako „metafizyka negatywna”; gł. prace: Le désir d’éternité (1943), La nostalgie de l’etre (1950), Philosophie du surrealisme (1955), Kartezjusz (1969, wyd. pol. 1989), Le cartesianisme de Malebranche (1974), La conscience affective (1979), Le rationalisme de Spinoza (1981).
