Ałdanow Mark A.
 
Encyklopedia PWN
Ałdanow Mark A., właśc. M.A. Landau, ur. 7 XI 1886, Kijów, zm. 25 II 1957, Nicea,
ros. prozaik i publicysta.
od 1919 na emigracji we Francji, od 1941 w USA; większość utworów opublikował w Berlinie; rozgłos zyskał jako autor hist. tetralogii o rewolucji fr. 1789 i współcz. jej wydarzeniach w Rosji Myśliciel (1923–27, wyd. pol. 1933) oraz trylogii poświęconej rewolucji ros. i emigracji, w której dał wyraz fatalistycznej koncepcji historiozoficznej i sceptycznemu stosunkowi do rewolucji społ. (Klucz 1930, wyd. pol. 1931; Ucieczka 1932, wyd. pol. 1933; Jaskinia, t. 1–2 1934–36, wyd. pol. 1934); ponadto m.in. powieść biogr. o życiu L. van Beethovena (Diesiataja simfonija, Paryż 1931), powieści o Europie w przededniu II wojny światowej (Naczało konca, tamże 1939) i w okresie powojennym (Żywi kak choczesz, Nowy Jork 1952); zbiór szkiców publicyst. (Sowriemienniki 1928).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia