Alawi Borzog
 
Encyklopedia PWN
Alawi Borzog, Borzog ‘Alawi, ur. 2 II 1904, Teheran, zm. 18 II 1997, Berlin,
pisarz perski;
1921–28 studiował pedagogikę w Niemczech; po powrocie do Iranu więziony (1937–41) za lewicowe przekonania; od 1954 na emigracji; 1954–80 profesor iranistyki na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie; bohaterowie jego opowiadań z debiutanckiego zbioru Czamedan [‘walizka’] (1934) to ludzie nieprzeciętni, często o skrzywionej psychice; ponadto wspomnienia Warak-pareha-je zendan [‘zapiski więzienne’] (1941), realist. opowiadania Listy (1951, wyd. pol. 1955) oraz powieść Jej oczy (1952, wyd. pol. 1955) poruszające problemy społ. Iranu pod rządami szacha Rezy Pahlawiego; publicystyka polit. wyd. w zbiorze Kraj słowików i róż (1957, wyd. pol. 1959); pisze także w języku niem. Kämpfendes Iran (1955) — zarys historii Persji do czasów współcz., Geschichte und Entwicklung der modernen persichen Literatur (1964) — eseistyczna historia współcz. literatury perskiej; przełożył na język perski utwory A. Czechowa, F. Schillera, G.B. Shawa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia