Adler Jankiel
 
Encyklopedia PWN
Adler Jankiel, ur. 26 VII 1895, Tuszyn k. Łodzi, zm. 25 IV 1949, Aldbourne k. Londynu,
malarz i grafik, pochodzenia żydowskiego; tworzył w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii;
współzałożyciel (1919) łódzkiej grupy Jung Idysz, współpracował z grupą Bunt; 1920–33 przebywał w Düsseldorfie, nawiązał kontakt z P. Kleem; członek ugrupowań Das Junge Rheinland i Novembergruppe; 1935 wystawy retrospektywne w Warszawie i Łodzi; 1940 wstąpił do Armii Polskiej we Francji i po ewakuacji do Wielkiej Brytanii osiadł na stałe w Londynie; początkowa twórczość Adlera nawiązywała do ekspresjonizmu; tematy czerpał z folkloru żydowskiego (Ostatnia godzina rabiego ok. 1920, Moi rodzice 1920); prace późniejsze, zawierające wątki biblijno-talmudyczne, przeplatane tematyką wojenną (Treblinka, Zniszczenie) cechuje nastrój pesymizmu i poczucia nieuchronności przeznaczenia; ostatnie prace Adlera, o uproszczonych formach, są bliskie abstrakcji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia