Grand Est,
region administracyjny we wschodniej Francji, zajmuje od zachodu nizinną Szampanię (doliny: Sekwany, Marny, Aisne) i ciągi wapiennych wzgórz, na wschodzie góry Ardeny (wysokość do 505 m), Wyżynę Lotaryńską z szerokimi dolinami: Mozeli, Mozy i Saony, masyw Wogezów, obszar między Wogezami a Renem;
Grand Est
Encyklopedia PWN
obejmuje krainy historyczne: Alzację, Lotaryngię, Szampanię; 57,4 tys. km2; 5,5 mln mieszkańców (2019); ośrodek administracyjny Strasbourg, większe miasta: Châlons-sur-Marne, Colmar, Épinal, Metz, Miluza, Nancy, Reims, Troyes; jeden z głównych regionów przemysłowych i rolniczych kraju, przemysł samochodowy (Peugeot); uprawa zbóż, buraków cukrowych i hodowla bydła; w części zachodniej (Szampania) uprawa winorośli, przemysł młynarski, cukrowniczy, winiarski (wina szampańskie), środków transportu, chemiczny i metalowy, kanały (Marna–Saona); w części środkowej (Lotaryngia) od połowy XIX w. do końca lat 80. XX w. górnictwo węgla kamiennego, rud żelaza i hutnictwo metali, obecnie głównie przemysł maszynowy i elektroniczny, gumowy; w części wschodniej (Alzacja) koncentracja przemysłu energetycznego, rafineryjnego, wydobycie soli kamiennej i soli potasowych, na pogórzu Wogezów winnice i sady, turystyka, żegluga na Renie i Kanale Alzackim.
