indukcja magnetyczna, wektor indukcji magnetycznej, 
,
podstawowa wielkość opisująca pole magnetyczne;
,
indukcja magnetyczna
Encyklopedia PWN
definiowana wzorem określającym siłę, z jaką pole magnet. działa na poruszający się (z prędkością 
) ładunek elektryczny q: 
= q × ; związek i. magnetycznej z natężeniem pola magnet. 
i namagnesowaniem (polaryzacją magnet.) 
(równym gęstości dipolowego momentu magnetycznego atomów i cząsteczek ośrodka) wyraża się wzorem = (μ0 + ) (μ0 — przenikalność magnet. próżni); dla dia- i paramagnetyków = μ0μr (μr — przenikalność magnet. względna ośrodka); jednostką i. magnetycznej jest tesla (T).
) ładunek elektryczny q: = q × ; związek i. magnetycznej z natężeniem pola magnet. i namagnesowaniem (polaryzacją magnet.) (równym gęstości dipolowego momentu magnetycznego atomów i cząsteczek ośrodka) wyraża się wzorem = (μ0 + ) (μ0 — przenikalność magnet. próżni); dla dia- i paramagnetyków = μ0μr (μr — przenikalność magnet. względna ośrodka); jednostką i. magnetycznej jest tesla (T). 
